ဘေလာ႔ဂါဆရာၾကီးမ်ားသို႔ အိပ္ဖြင္႔ေပးကဗ်ာ..

အိုင္တီေခတၾ္ကီးမွာ.....

တိုင္မွီေနလို႔ မျဖစ္ေတာ႔တာနဲ႔

အင္တာနက္ေရစီးေၾကာင္းထဲ

အမ်ားနည္းတူ ငါလဲ စီးေမ်ာခဲ႔ပါတယ္

ဂ်ီေထာ႔(GTalk)ဂ်ီေမး(Gmail)ကအစ

ဘေလာ႔၊၀က္ဆိုဒ္ေတြအဆံုး

ငါေတာ႔ ေလ႔လာေနရတုန္းပဲ

နည္းပညာေတြက ေလ႔လာလို႔ မဆံုးဘူးေလ..

ေလ႔လာဆဲ ခရီးလမ္းတစ္၀က္မွာ

မေတာက္တစ္ေခါက္ နည္းပညာရပ္ေလးနဲ႔

ဘေလာ႔ ၀က္ဆိုဒ္ေတြ ငါဖြင္႔လ်က္

အင္တာနက္ခရီး စထြက္ခဲ႔ပါျပီ..

ဒါေပလည္း..

အခ်စ္စစ္ရဲ႕လမ္းေၾကာင္းဟာ

မေျဖာင္႕တန္းသလို

အင္တာနက္ေခတ္ရဲ႕ ခရီးအစဟာလည္း

မေျဖာင္႔တန္းခဲ႔ပါဘူး..

ေဖကူးမလိုလိုနဲ႔ ေသြးဆူေအာင္ လုပ္တဲ႔သူေတြရွိသလို

ေဖးမ မလိုလိုနဲ႔ ေဘးခ်မဲ႔သူေတြကလည္း ဒုနဲ႔ေဒး

ဘေလာ႔အခ်င္းခ်င္း လင္႔ခ်ိတ္ၾကတာ

ခင္မင္စရာ ေကာင္းေပမယ္႔

နာမည္မရွိတဲ႔ ဘေလာ႔ေလးေတြကိုေတာ႔

သူတို႔ေတြ လက္ေရွာင္ၾကတယ္ေလ..

"ဆရာၾကီး"ဆိုတဲ႔ အထာၾကီးေတြနဲ႔ေပါ႔..

ဆရာၾကီးဆိုတဲ႔ သူတို႔ေတြေကာ

ဘယ္အဆင္႔က စခဲ႔ၾကရသလဲ

ငါမေမးရဲဘူး..(စိတ္ဆိုးမွာစိုးလို႔)

လင္႔ခ်ိတ္ခ ဘယ္ေလာက္ေပးရမလဲ

ငါ ေမးၾကည္႔ခ်င္တယ္..

ဆရာၾကီးဆိုတဲ႔ အထာၾကီးနဲ႔

ဘယ္အခ်ိန္ထိ ရွင္သန္ႏိုင္မလဲ

ငါ သိတာကေတာ႔..

အားလံုး တစ္ေန႔ေတာ႔ ေသၾကရမွာဘဲ..

ဒီဘ၀ ခဏထားလိုက္ဦး

ေနာင္ဘ၀အတြက္

ဆရာၾကီးဆိုတဲ႔ အထာၾကီးက

ဘယ္ေလာက္ထိ အာမခံခ်က္ေပးမွာမို႔လဲ..

ဆရာၾကီးးတို႔ေတြရဲ႕ အထာေလာက္ေတာ႔

ပ်င္းေတာင္ပ်င္းေသးတယ္....

ဘေလာ႔ဂါအခ်င္းခ်င္း အထင္ေသးျခင္း ကင္းရွင္းၾကပါေစ..


(မွတ္ခ်က္)ေမးထဲေရာက္လာေသာဘေလာ႔ဂါငယ္တစ္ဦး၏စာအား ခံစားေရးဖြဲ႕ပါသည္

ၾကားၾကားရသမွ်

အခ်ိန္ကာလေတြ ၾကာေညာင္းခဲ႔ျပီမို႔

အေျခေနေတြလည္း ေျပာင္းလဲကုန္ျပီ

မင္းတို႔ ငါတို႔ေတြ ယံုၾကည္ထားတဲ႔

မတည္ျမဲျခင္းတရားဟာ

အခုေတာ႔...

လက္ေတြ႔ဆန္ဆန္ အေၾကာင္းဖန္ေနျပီ

မင္းတို႔ ငါတို႔တေတြ အေျခခ်တဲ႔ ေနရာေတြ

ေနမရေတာ႔တာလည္း ငါၾကားရတယ္..

အေနလွေပမယ္႔ အေျခမလွလို႔

ေျပာင္းရတာေတြလည္း ငါၾကားရတယ္..

ေပးေ၀ေနက် လူေတြကလည္း

အေၾကြးထူလို႔ ေဖးမကူနိုင္တာေတြလည္း ငါၾကားရျပန္တယ္..

ေခါင္းေအးလွပါတယ္ဆိုတဲ႔

ေရွာ႔ပင္းစင္တာက အေရာင္းစာေရးေတြလည္း

အေရာင္းေအးလို႔ ေျမာင္းေဘးေရာက္ကုန္ၾကတာလဲ ငါၾကားရျပန္တယ္..

ခိုးကူးေခြဆိုတဲ႔ စနစ္ဆိုးၾကီးကို ဖ်က္ခ်ိဳးဘို႔အတြက္

ရုပ္ရွင္၊ဗီဒိယိုထုတ္လုပ္ေရးတို႔ကလည္း

မေကြးဗိုင္းရပ္ပိုးေတြ ထည္႔ေပးေနတာလဲ ၾကားရျပန္တယ္...

ေကာသလအိပ္မက္(၁၆)ခ်က္ထဲက

ႏြားကေလးႏို႔ ႏြားမၾကီးစို႔ဆိုသလို

သားသမီးက အေဖေမကို ျပန္ေအာ္တဲ႔ေခတ္

ဆင္းရဲသားက သူေဌးကို ျပန္ေအာ္တဲ႔ေခတ္

သူေတာင္းစားက ေပးကမ္းသူကို ျပန္ေအာ္တဲ႔ေခတ္

သူခိုးဓားျပက ပိုင္ရွင္ကို ျပန္ေအာ္တဲ႔ေခတ္

လက္ေတြ႔မွာေတာ႔ တကယ္ျဖစ္ေနျပီ

ေလာေလာလတ္္လတ္ သတင္းတစ္ပုဒ္

ငါေရးထုတ္ျပရဦးမယ္

ျပည္သူေတြရဲ႕ ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပ

မ်ိဳးစႏၵီဆိုတဲ႔ မယ္မင္းၾကီးမကလည္း

အေမကိုျပန္ျပီး တရားစြဲတယ္တဲ႔

တားဆီးလို႔မရတဲ႔ အရာေတြထဲမွာ

အခ်စ္ဆိုတဲ႔ သတၱ၀ါကလည္း

အဆိုးဆံုးျဖစ္ေနပီ ထင္ပါရဲ႕

ဒါေတြဟာ.....

အခုကာလမွာမွ ျဖစ္တာမဟုတ္ဘူး

ေရွးကာလေတြကလဲ ရွိခဲ႔ဖူးပါတယ္

ပဋာစာရီစတဲ႔ မိန္းမေတြေလ

သူတို႔ေတြ ဘာျဖစ္ခဲ႔ၾကသလဲ

အေမစကားကို ေတာ္လွန္ခဲ႔လို႔

ေပ်ာ္ရႊင္တဲ႔ အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀

သူတို႔ေတြ မရၾကတဲ႔အျပင္

အရူးမဘ၀နဲ႔ ဇာတ္သိမ္းရေတာ႔မဲ႔ဆဲဆဲမွာ

ငါတို႔ေတြရဲ႕ ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပ

မဟာ၀ီရျမတ္ဗုဒၶေၾကာင္႔

သူတို႔ေတြ ထြက္ေပါက္ရခဲ႔ၾကေပမယ္႔

အခုေခတ္မွာေတာ႔ ေခ်ခြ်တ္မဲ႔သူ မရွိဘူး

ထမီခြ်တ္ခိုင္မဲ႔သူေတြသာ မ်ားတယ္(စီးပြားေရးအရ)

အဆိုးတကာ႔ အဆိုးဆံုးထဲမွာ

ေနာက္ဆံုးၾကားရတဲ႔ သတင္းတစ္ပုဒ္

ငါေရးထုတ္ျပခ်င္ေသး

တိုင္းေရး၊ျပည္ေရး၊ႏိုင္ငံေရးေတြ ငါမေတြးတတ္ဘူး

ဒါေပလည္း...

ဆိတ္ေျခေထာက္ကို ဘန္းျပျပီး

ေခြးသားကို ေရာင္းခ်ဆိုသလို

မၾကာခင္ကာလမွာ ခင္းက်င္းကျပမည္႔

ေရြးေကာက္ပြဲဇာတ္ထုတ္ၾကီးအတြက္

သူတို႔႔ေတြ ကုန္ၾကမ္းရွာထြက္ေနၾကျပီေလ

ၾကံ႕ဖြံ႔(ၾကံ႔ဖြတ္)ပါတီတိုးပြားေရး

သူတို႔ေတြ ေငြထုတ္ေခ်းေနၾကတာလဲ ၾကားရျပန္တယ္..

အစိုးရဆိုတဲ႔ သူခိုးဓာျပလက္ေအာက္ခံ၀န္ထမ္းေတြအတြက္ေတာ႔

ထြက္ေပါက္တစ္ခုျဖစ္ေနေလေရာ႔

သူတို႔ရဲ႕ သီအိုရီတစ္ခုလားေတာ႔မသိ

အစိုးရဆိုတာ.....

"အ"တဲ႔လူေတြကို
"စိုး"မိုးရမွ
"ရ"ထားတဲ႔အာဏာက တည္ျမဲမွာမို႔

ေရႊႏုိင္ငံအႏွံ႔ လမ္းေလးခြပါမက်န္

ၾကက္ဆူယၾတာစုိက္ခဲ႔တာ

အားလံုးသိျပီးသားေလ..

အႏွစ္မဲ႔တဲ႔ ၾကက္ဆူေတာမွာ မင္းမူမဲ႔ အတိတ္နိမိတ္ဆိုဘဲ

ဒါေပလည္း...

ၾကက္ဆူယၾတာရဲ႕ လက္ေတြ႕ရလာဒ္က

ေရႊႏိုင္ငံအႏွံ႔(ေတာေရာ ျမိဳ႔ပါ မက်န္)

မတင္ေရႊ အႏြယ္ဖြား

ဖိနပ္စီးတဲ႔ ၾကက္မ်ားသာ

တစ္ေန႔တစ္ျခား တိုးပြားလာတာကို

(TAXI)ယာဥ္ေမာင္းသမားေတ ြေမးၾကည္႔

သူတို႔ ေကာင္းေကာင္းသိၾကပါတယ္..

ေလာေလာလတ္လတ္ ေၾကာျပတ္ေနတာက

ျမ၀တီနယ္စပ္က လက္လုပ္လက္စားေတြေလ

သူတို႔ရဲ႕ ေန႔စဥ္ထြက္ေပါက္

ျမ၀တီ-မဲေဆာက္တံခါးေပါက္ကလည္း

တေစၦေျခာက္မတတ္ ျဖစ္ေနပီ

ျဖတ္ကူးလို႔ မရေတာ႔ဘူးတဲ႔

တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္ တင္းမာေနၾကလို႕ေလ..

ဒီတစ္လတာ ၾကားၾကားရသမွ်

ငါေတာ႔ ေရးခ်လိုက္ျပီ

လြန္တာရွိရင္ ၀ႏၵာမိဟုသာ......


(မွတ္ခ်က္)အြန္လိုင္းမွတဆင္႔ ၾကားရသမွ် သတင္းအပိုင္းစမ်ားကို ခံစားေရးဖြဲပါသည္၊